بررسی قدرت تشخیصی آزمون روزبنگال در مقایسه با الایزا در بروسلوز حاد و مزمن

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای بروسلوز در ایران و اهمیت تشخیص سریع و درمان به موقع آن، انتخاب و انجام روش آزمایشگاهی حساس، اختصاصی و در دسترس، ضروری می نماید. از این رو تحقیق حاضر با هدف تعیین قدرت تشخیصی روش سریع روزبنگال در مقایسه با روش انتخابی الایزا در بیماران مبتلا به بروسلوز در سال 1381 در شهر زنجان انجام گرفت.مواد و روش ها: این تحقیق از نوع مقایسه آزمون های تشخیصی بوده و نمونه گیری از کلیه افراد مشکوک به بیماری بروسلوزیس که پس از معاینه توسط پزشک متخصص به آزمایشگاه ارجاع داده شده بودند، به صورت مستمر انجام گرفت. پس از ثبت سن و محل زندگی افراد، از همه بیماران 5 سی سی خون جهت آزمایش های روزبنگال و اندازه گیری ایمونوگلبولین m و ایمونوگلبولین g اختصاصی بروسلا به روش الایزا به عنوان تست استاندارد، اخذ و تا زمان آزمایش در 20- درجه سانتی گراد فریز شد. نتایج آزمون روزبنگال با آزمون کمی الایزا از نظر حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی مقایسه شد. یافته ها: از 176 فرد مورد مطالعه، 92 نفر (3/52 درصد) مرد و84 نفر (7/47 درصد) زن بودند. محدوده سنی افراد بین 15 الی 65 سال بود و بیشتر افراد در گروه سنی بین 18 الی 40 سال بودند. 4/72 درصد مراجعین را ساکنین روستایی و 6/27 درصد موارد را ساکنین شهری تشکیل می دادند. تشخیص بروسلوز با تست الایزا در 72 نفر (40.09 درصد) قطعی شد. ولی آزمون روزبنگال در 24 مورد (33.3 درصد) از بیماران مثبت شد. قدرت تشخیصی، حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی آزمون روزبنگال در مقایسه با آزمون انتخابی ایمونوگلبولین m الایزا به ترتیب برابر 100، 6/95، 70.8 و 100 درصد و در مقایسه با آزمون ایمونوگلبولینg الایزا به ترتیب برابر 9/36، 100،100 و 73 درصد بود.نتیجه گیری و توصیه ها: در تشخیص بروسلوز حساسیت آزمون روزبنگال در مرحله حاد بیماری مشابه الایزا است و انجام آن در این مرحله توصیه می شود ولی در مرحله مزمن بیماری حساسیت آن پایین است. برای تشخیص بروسلوز در مرحله مزمن استفاده از یک روش معتبر مثل الایزا توصیه می شود.